Bronisław Szmatłoch
Bronisław Szmatłoch (1953 - 2004) wraz z grupą swoich przyjaciół z Liceum Ogólnokształcącego im. Gustawa Morcinka założył Rudzki Klub Grotołazów "NOCEK". Oficjalnie nastąpiło to w roku 1976 lecz przedtem grupa ta spotykała się z sobą tworząc nieformalnie Prywatny Klub Grotołazów. Razem z swoją późniejszą żoną Renatą oraz Jerzym Nowokiem, Bernardem Palą, Topolem i innymi Bronek stworzył podwaliny istniejącego do dziś Klubu. Był zresztą jego pierwszym, długoletnim prezesem. Od początku miał swoją filozofię funkcjonowania Klubu. Jego działania doprowadziły do uzyskania przez Klub osobowości prawnej co w tamtych czasach nie było sprawą łatwą. Jego działania skupiały się na organizowaniu wyjazdów do jaskiń Jury, wyjazdów szkoleniowych i turystycznych. Nie był zwolennikiem przystąpienia Klubu do struktur Polskiego Związku Alpinizmu ani do żadnej innej ogólnopolskiej organizacji. Prowadził więc przez całe lata swej działalności Klub niezależnie, co jak zwykle miało swoje dobre i złe strony. W klubie panowała wtedy bardzo swojska atmosfera. Spotkania odbywały się niemal dziennie a lokal przy ul. 1 Maja rozbrzmiewał dźwiękami gitary, który to instrument w rękach Bronka mógł wyczarować każdą melodię. Bronek początkowo jako inżynier zakładów mechanicznych "ZAMET" w Rudzie Śląskiej pomagał członkom Klubu "produkować" sprzęt niezbędny do poruszania się w jaskiniach i górach. Ponadto prowadził szkolenia na tematy związanie z genezą powstawania jaskiń, zjawisk krasowych oraz historii taternictwa jaskiniowego.
W roku 1984 Bronek umożliwił członkom Klubu wykonywanie modnych wówczas robót wysokościowych.. Klub przez to szybko wzbogacił się o samochód osobowy "Nysa", którym odbywały się wyjazdy góry a nawet jedna wyprawa zagraniczna do Jugosławii. Dzięki robotom zorganizowano kilka wypraw zagranicznych m. in. do Tunezji i Skandynawii. Zapoczątkowana przez Bronka działalność gospodarcza zaczęła pochłaniać go jednak coraz bardziej. Początkowo wszystko toczyło się pozytywnie lecz nowe uwarunkowania zmuszały Bronka do tworzenia innych zasad działania Klubu co spowodowało rozbieżności między działalnością gospodarczą a statutową Klubu. W roku 1988 Bronek ustąpił z stanowiska prezesa Klubu i założył zakład robót wysokościowych, który początkowo współistniał z Klubem lecz w latach dziewięćdziesiątych całkowicie oddzielił się od Klubu.. Również w połowie lat dziewięćdziesiątych Bronek zaczął chorować na rzadką chorobę układu nerwowego. Wtedy często wyjeżdżał do swojej nabytej chałupy w Piasecznie na Jurze, gdzie zresztą często zaglądali pozostali członkowie Klubu. Przez cały okres jego intensywnej działalności klubowej zawsze wspierała go żona Renata. Ostatnie lata jego życia to coraz bardziej postępująca choroba, która w końcu pokonała go 27 lipca 2004 r. Bronek zostawił czworo dzieci.
Odszedł ale w naszej pamięci zawsze zostanie jako ten, który stworzył nasz Klub a w pamięci, zwłaszcza starszych członków Klubu zapamiętany będzie jako wesoły facet, który nie jednemu z nas uczynił życie barwniejsze przez zamiłowanie do gór i przyrody.
